Kara Elfler de bir zamanlar Asurdu, Yüce Elfler ile aynı soydandı. Onları diğerlerinden ayıran Druchii'ın zihinlerini demir disiplinden sıyırması oldu ki bu disiplin olmadan Elfler günahkârlık yoluna sapar. Druchii kalbini Cytharai tanrılarına, Elflerin Yeraltı Dünyası tanrılarına açtı.
Yeraltı tanrıları arasında en çok önem kazanan Cinayet Tanrısı Khaine idi, özellikle de Cellatlar Şehri Har Ganeth'de. Burası lanetlenmiş bir yerdir. Uzun zaman önce bu şehri bir delilik sardı, tüm Naggaroth'daki en katı yasalardan bazılarınca muallakta bırakılmış bir kana ve ete susamışlık. Yalnızca Har Ganeth'de cinayet, hırsızlık ve ulu orta ahlaksızlık gibi eylemler suçtan sayılır. Yasaya uymamanın cezası ise, elbette ölüm infazıdır. Bu şiddet ve cinayete böylesine meyilli bir halk için taşıması ağır bir yüktür, zira yoldan birazcık sapılacak olsa günahkârlık ve delilik bir kez daha her yeri kaplar.
Tüm bu bastırılmış, vahşi saldırganlık Khaine'in adı şanına bir kan çılgınlığı arifesi olan Ölüm Gecesi'nde salıverilir. Güneş batar batmaz şehrin drakon kanunları da onunla batar ve Cadı Elfler, soylular ve hatta köleler bile bir cinayet cümbüşü ile sokaklara dökülürken cehennem salıverilir. Şeytanî bir vahşet gecesinde eski hesaplar görülür ve yeni hesaplar yazılır. Ve şafak çanı şehir boyunca çınladığında ve kana doymuş sağ kalanlar sokaklardan kaçmaya başlarken Har Ganeth'in hükümdarı ortaya çıkar. Sarayın kapıları ardına kadar açılır ve Hellebron, yanında seçkin muhafızları ile birlikte kana bulanmışları sokaklardan temizlemek ve gecenin aşırılıklarını dindirmek için ileri yürür.
Hellebron Kan Kraliçesidir, Khaine'in Yüce Rahibesi ve tüm Cadı Elfler içinde en güçlüsüdür. Gücüne rakip çıkabilecek tek kişi Morathidir, onu hor görür. Zira Cadı Kral'ın annesi Hellebron'dan ebedi gençliğin sırrını sakınmıştır. Ve böylece Morathi büyülü güzelliğini korurken, zaman Hellebron'u kemirir. Solup gitmiş bir acuzeye dönüşür, yalnızca Kan Kazanlarında banyo yaparak genç görünümüne geçici olarak geri kavuşur. Ama büyü her sene daha çabuk geçtiğinden hep daha çok kan gerekir. İşte kaybedilmiş ve uçucu böylesi bir güzelliğe duyduğu sürekli güdülenmedir Kan Kraliçesi'ni sürekli ileri iten...