İberya’nın kuzeybatısında, Kantabriya dağlarının yanı başındaki Asturianlılar güçlü ve ayakta. Vizigotlar yok edilmiş, krallıklarıysa dağılmış olsa da, ruhları hâlâ hayatta.
Asturias Krallığı, Romalıların Galiçya eyaletinde doğdu: burası, antik çağlarda farklı kabilelerin birlikte bulunduğu bir yerdi. Roma İmparatorluğunun çöküşü sırasında, rakipleri Vizigotlar ve Süevler aralarındaki düşmanlık sebebiyle Asturiaslı kimliği oluştu. MS 711 yılında Emeviler İberya’yı işgal ettiğinde Vizigotlar çöktü: krallarına ihanet edilip öldürüldü, Müslüman işgalciler ise Yarımadanın güneyini ezip geçti ve geriye kalan Vizigot aristokrasisini neredeyse ortadan kaldırdı. Fakat hayatta kalan bir soylu olan Pelagio Asturias’a kaçtı ve orada Halifeliğe direnmeye başladı, hatta MS 722 yılında Covadonga Muharebesinde Hristiyan kuvvetlerini Müslüman kuvvetlerine karşı galip çıkardı. Bu muharebe, işgalin dönüm noktası oldu, hatta Reconquista’nın başlangıç noktası olduğu bile söylenebilir. Pelagio’nun böylece ortaya çıkan güç yapısı, onun MS 737 yılındaki ölümünün ardından bile varlığını sürdürdü. Halefleri Alphonse ve Fruela ise Asturias sınırlarını daha bile genişletti. Bu dönem muazzam Asturias mimarisinin inşası ile bilinir, zira bölgede pek çok bazilika ve anıt inşa edilmişti. Öte yandan Fruela ise hakimiyet kazanmak için kardeşini suikast ettirmesinin ardından “Acımasız” olarak bilinmişti.
Şimdiyse Fruela’nın acımasızlığı kendi ölümüne sebep oldu: ondan hoşnutsuz olan bir kuzeni, Aurelius, onu ortadan kaldırıp onun yerine tahta geçti. Güneyde ise yeni kurulmuş Kordoba Emirliği yeni önderleri altında büyük bir kararlılık göstermekte. Talih var ki, kuzeyde Asturias’ın Hristiyan müttefikleri Frenkler, İslamî güruhların saldırına göğüs germekte güvenilebilirler. Ön cephede bulunan Asturias şiddetli saldırılara karşı sağlam durmalı ve her zaman yapmış olduğu gibi bundan da zaferle çıkmalı!